Shelter in place

Ik zit inmiddels als weer 3 weken thuis. En dat begint soms een beetje te vervelen. De eerste week mochten we nog veel dingen doen. Zoals naar het strand. Met zijn tweeën boodschappen doen. Binnen bij een restaurant je eten ophalen. 's Avonds bin elkaar zitten. Inmiddels mag je het huis dus alleen verlaten voor boodschappen, apotheek (daar zit nu een raampje in de deur waar je vragen wat je nodig hebt en dat krijg je), we mogen eten ophalen wat je hebt besteld, maar dan moet je wel in je auto wachten. Het eten wordt naar je auto gebracht. Als je boodschappen gaat doen, moet je hopen dat je een goede tijd hebt uitgekomen, want anders sta je zo'n 20 minuten in de rij.
Gisteren ging ik boodschappen doen. Ik was helemaal blij, want ik zag geen rij. Dus een van de schoonmakers gaf mij een kar en wees naar links. Bleek dat de rij vanaf 2 uur 's middags aan de andere kant van het gebouw staat ivm de stand van de zon. Dus ik mocht toch nog even lekker wachten. Het is nu in de winkel zelf wel erg rustig, waardoor je lekker snel klaar bent. In de winkel zie je wie veel mensen met mondkapjes en handschoenen. Je durft gewoon niet meer te hoesten of te niezen. Nou en daar komt het. Ik loop in een gangpad en er staat alleen een mevrouw van de superfood. Op dat moment komt er een man het gangpad in lopen. Die volgens mij een heel potje aftershave over zich heen heeft gegooid. De mevrouw van de superfood had haar neus al snel in haar trui gestopt en begin te niezen en bij mij sloef het gelijk op mijn longen. Maar ik durfde niet te hoesten, dus ik ben maar snel doorgelopen en de mevrouw van de superfood stond 2 gangen verder.

Wat ik nu hele dagen doe is slapen, eten, buiten in de zon lezen, eten en slapen. En geloof me dat zonnen en lezen gaat vervelen. Ik heb nu in 3 weken bijna 5 boeken uitgelezen.
Dus deze week begon ik super goed. Ik was begonnen met wandelen en de dag erna ging ik hard lopen. Ik was bijna klaar, maar wilde nog 500m extra hard lopen dus ging ik naar Wouter(mijn collega), daar heb ik even op 2 meter afstand gekletst en toen ben ik weer naar huis gerend. Ik heb daar zoveel spierpijn van gehad dat ik 3 dagen niet kon rennen. Donderdagochtend ging ik met een collega wandelen. Achter mijn huis is een pad die veel gebruikt wordt voor mountainbike en paardrijden en natuurlijk wandelen. Dus wij gingen dat lopen. Dat is de ruwe kant van Aruba, dus heel veel stenen en cactussen. Uiteindelijk kom je aan de kant van de ruwe zee eruit. Aruba heeft een kant mrt een rustige zee, de zee is daar lichtblauw met witte stranden en is geschikt om te zwemmen etc. De ruwe kant heeft geen strand, daar botst de zee hard op de rotsen. De zee is daar donkerblauw en daar wil je echt niet in zwemmen. Wij hebben een kilometer of 6 gewandeld en zijn toen naar huis gegaan.

Ik vond toch dat ik een beetje lui werd, want normaal sport ik minimaal 5x per week. Dus ik heb in mijn tuin een work out baan gemaakt. Oma, dat is een soort van sportschool. Ik ben dus begonnen met touwtje springen, buikspieroefeningen en beenspieroefeningen. Sinds gisteren heb ik ook weer wat meer contact met mijn leerlingen. Want ze hebben allemaal een e-mailadres gekregen. Alleen dat is toch wel lastig, want sommige ouders kennen dit teken niet @, weten het niet te vinden en vullen dan een A in. Dus ik kan nu ook huiswerk opsturen via de mail. Janne genoeg heb ik ong 6 leerlingen die geen Internet hebben en de andere 14 hebben thuis niet allemaal een tablet of laptop. En hier is dus niet genoeg geld om die kinderen dat allemaal te geven. Dus ik hoop dat ik deze leerlingen gekopieerde werkbladen mag geven. Daar zijn ze hier eigenlijk heel erg op tegen, omdat we dan contact hebben met ouders of kinderen. En we mogen absoluut geen contact hebben.