Reisverslag maart

Zo eindelijk is het weer hier wat beter geworden.
De zon is weer terug en de regen was ook klaar met Aruba.

Dus nu kunnen we weer genieten van het mooie weer op Aruba.

Volgens mij is er de laaste tijd niet zoveel bijzonders gebeurd.

Ik heb nu een aantal wedstrijden gevoetbald en deze hebben we allemaal gewonnen.

De leage van beachtennis loopt nu ook tegen het einde. We moeten nog 1 wedstrijd spelen. We hebben op dit moment 2 wedstrijden verloren. Het is nog even afwachten op welk niveau we de volgende leage gaan spelen.

Afgelopen weekend heb ik nog even wat gedronken met Simone en Andre. Die afgelopen week op Aruba waren.

Op dit moment voel ik me net een oud wijf. Ik heb iets te fanatiek gesport, waardoor ik mega erge spierpijn heb.

Want naast beachtennis en voetbal ga ik na schooltijd met een collega af en toe naar de gym (sportschool).

Afgelopen woensdag stond ik op het punt om te gaan trainen. Toen ik een bericht kreeg dat de training niet doorging. Ik heb me toen laten overhalen om mee te gaan hardlopen. Ik had sinds november niet meer hardgelopen. Toen heb ik net de 4 km gehaald


Ik wilde me natuurlijk niet laten kennen en bleef meerennen. Uiteindelijk hebben we de 5 km nog binnen 30 minuten gerend met flinke tegenwind.

Donderdag ging ik vol enthousiasme rennend de Hooiberg op. Na 100 treden ben ik maar overgegaan op het in 1 keer doorlopen naar boven. Uiteindelijk heb ik voor mezelf een nieuw record gehaald. Maar vandaag heb ik ook een record verbroken op het gebied van spierpijn.

Dus vandaag maar even rustig aangedaan.

Ik ben vanmorgen begonnen bij de starbucks met een frappuchino en daarna ben ik even sportkleding wezen shoppen. Want 1+1gratis is geen verkeerde actie toch?

Zodadelijk komt Willem aan. Samen met zijn moeder en oom en tante. Dus die ga ik over een paar uurtjes van het vliegveld halen.


Dus deze week ga ik ook een beetje vakantie houden. Jammer genoeg heb ik wel.rapportgesprekken met de ouders. Maar daar wordt hier 1 avond voor uitgetrokken. En op die avond is er 2 uur de tijd. Dus ouders kunnen in een rijtje wachten voor het lokaal en kunnen om en om binnenkomen. Niks geen tijden en meerdere avonden op school zitten. Dat is een behoorlijk voordeel. Een nadeel is dat er ook gesprekken in het Spaans moeten. En verder dan goedendag en de getallen kom ik nog niet.

Maar een jaar werken in het buitenland is behoorlijk goed voor mijn Engels, Papiaments en Spaans en wat minder goed voor mijn Nederlands.

Ik vind het alleen wel jammer dat het einde van dit super geweldige jaar in zicht komt. Ik heb zelfs al een ticket terug geboekt. Maar wel een ticket samen met mijn zusje. Want wij gaam eerst samen vakantoe houden op Cuba. Dus 21 juli kom ik weer aan in Europa. Ik ben me inmidds ook aan het oriënteren naar de mogelijkheden voor volgend schooljaar. En dat is best lastig. Want ga ik voor de zekerheid in het westen. Of blijf ik nu toch een keer in het oosten.
Ga ik ondertussen nog een 2jarige opleiding doen of ga ik daar pas later mee starten. Lastig lastig lastig. En eigenlijk wil ik nu vooral bezig zijn met genieten en met mijn klas op Aruba, maar ja.


Bon weekend.

Veel zonnige groetjes van mij